Listy do redakcji:
Byli już w ludzkiej społeczności tacy, którzy bezrefleksyjnie wypełniali polecenia swoich przełożonych. Historycy nie pozwalają nam o nich zapomnieć, wierząc, że człowiek uczy się na swoich błędach. Czy leśnicy też się uczą?
Katastrofa klimatyczna stała się codziennością, do której przyzwyczajamy się jak żaba w podgrzewanej wodzie. Dla każdego myślącego człowieka jednak jest oczywiste, że w momencie gdy woda zacznie wrzeć, zginiemy. Jeśli nie my, to zginą nasze dzieci i ich dzieci. Przygotowujemy im, w dosłownym znaczeniu, piekło. Działamy wbrew instynktowi podtrzymania gatunku.
Wzrost temperatury w Polsce na niektórych obszarach (w porównaniu do okresu przedprzemysłowego) wynosi nawet 3 stopnie (prof. Paulina Kramarz, Instytut Nauk o Środowisku, UJ).
Każde drzewo wpływa na obniżenie temperatury i produkuje tlen, jest domem wielu gatunków, codziennie uwalnia do 400 litrów wody w postaci pary wodnej, jego korzenie wiążą związki metali ciężkich a liście działają jak filtry, ograniczając zapylenie powietrza nawet o 75% (Magdalena Berezowska Niedźwiedź, Fundacja EkoRozwoju, Wrocław).
Czy leśnicy z Nadleśnictwa Wałbrzych są tego świadomi i zadają sobie pytanie: w jaki sposób skala prowadzonych przez nich wycinek zmniejsza szanse na przeżycie teraz i w przyszłości wielu osób, w tym tych najsłabszych i najbiedniejszych?
Zdaję sobie sprawę z tego, że pozyskiwanie drewna jest konieczne. Pytanie – na jaką skalę? Czy to nie leśnicy właśnie powinni ją ograniczać i nienasyconym apetytom rynkowym mówić NIE? Na czym polega rola opiekuna ekosystemu? Czemu to ja troszczę się o ekosystem, a nie profesjonalista, który bierze za to pieniądze?
Mieszkam w Boguszowie Gorcach, małej miejscowości obok Wałbrzycha, od trzech lat. Z domu patrzę codziennie na masyw Chełmca, obszar chroniony w ramach Natura 2000 (http://natura2000.eea.europa.eu/Natura2000/SDF.aspx?site=PLH020057).
Lasy, które mnie otaczają należą do Nadleśnictwa Wałbrzych. Odkąd tu zamieszkałam, czyli od trzech lat, widziałam stale prowadzone przez pilarzy wycinki. Na moje pytania o skalę wycinek, leśniczy – telefonicznie – odpowiadał, że są to lasy gospodarcze, rosną aby je wykorzystywać… Niech się pani nie martwi, nasadzenia też będą… Niestety, nie pojawiały się.
Lato 2019 przyniosło dramatyczną zmianę. Zniknęli pilarze, pojawiły się ogromne maszyny, typu Harwestery i Forwardery. Zostawiały po sobie krajobraz księżycowy, leśniczy uspokajał – jeszcze tylko parę dni, niech się pani nie martwi…
Wycinki nasiliły się jesienią zeszłego roku. Trwają nadal i przybierają na sile. Odbywają się w masywie Chełmca, czyli obszarze – teoretycznie – chronionym (Natura 2000).
Wycinka oczywiście, jest w pełni legalna, odbywa się zgodnie z zatwierdzonym Planem Urządzenia Lasu. Nie zmienia to faktu, iż tempo niszczenia ekosystemu jest porażające, a jego wartość – najwyraźniej – pomijana.
Podobno istnieją plany poprowadzenia na szczyt Chełmca kolejki od strony Szczawna Zdroju. Jeśli okaże się to prawdą, ruszy kolejna wycinka.
NIE MOGĘ NIE ZAPROTESTOWAĆ. Próbuję aktywizować lokalną społeczność ale ogromnie potrzebuję wsparcia fachowców, którzy pomogą mnie/nam nagłośnić skalę tej dewastacji i zmusić leśników do jej zaprzestania.
Rozmawiałam z leśniczym, potwierdził, że wycinka jest planowa i niezbędna aby MÓGŁ ROSNĄĆ NOWY LAS! Zapytał mnie czy używam drewna i czy jestem gotowa żyć w świecie z plastiku, szkła i stali. Potwierdził, że wycinka będzie kontynuowana, gdy tylko zwolni się miejsce na składowanie kolejnych pni (czyli, jak rozumiem, gdy te, które widać na zrobionych przeze mnie 2 lutego zdjęciach, zostaną wywiezione). Na dalszą wymianę poglądów zaprosił mnie do Nadleśnictwa Wałbrzych z siedzibą w Boguszowie Gorcach (ul. Miła 2), do swojego szefa…
Maryla Moszyńska
***
Redakcja nie odpowiada za przedstawione dane, opinie i stwierdzenia, które stanowią wyraz osobistej wiedzy i poglądów autora. Treści zawarte w liście nie odzwierciedlają poglądów i opinii redakcji.
