Natura od zawsze fascynuje, ciekawi, inspiruje a jednocześnie przeraża. Te zielone dzieła matki natury bardzo często umykają ludzkości w cywilizacyjnym pośpiechu. Wraz z powstaniem projektu „Łączy nas Bóbr” pojawiło się mnóstwo pomysłów na wzniesienie kolejnej infrastruktury turystycznej w obrębie rezerwatu „Kruczy Kamień”.
Powstanie rezerwatu
Oficjalnie Rezerwat „Kruczy Kamień” został utworzony w roku 1954, na mocy zarządzenia ówczesnego ministerstwa leśnictwa. Jednak tak naprawdę walory turystyczne i naukowe rezerwatu zostały zauważone już w XIX wieku. W tamtym okresie ludzkość masowo odwiedzała lasy, a romantyczne spacery w otoczeniu lasów i gór cieszyły się ogromną popularnością. Chciałoby się rzec, że akurat ta moda przeżywa swój renesans w dzisiejszych czasach. W dobie telewizji i masowego napływu medialnego przekazu nie ma lepszego miejsca na odpoczynek na łonie natury. Utworzenie Rezerwatu „Kruczy Kamień” miało konkretne przeznaczenie – naukowe, dydaktyczne, społeczne, a z czasem oczywiście turystyczne. Położony w południowo – środkowej części Gór Kruczych, w zachodniej części Gór Kamiennych, oddalony o niespełna 2,5 kilometra na południe od centrum Lubawki rezerwat cieszy się rosnącą sławą zarówno wśród turystów, jak i miłośników gór. To też idealne miejsca dla tych, którzy kochają zwierzęta. Dziś ochroną rezerwatową objęte są partie szczytowe „Kruczej Skały”. Resztę terenu tworzą charakterystyczne wzniesienia skalne.
Gmina Lubawka pod skrzydłami motyli
O tym, że w okolicach występuje sporo reprezentantów ekosystemu jest głośno praktycznie od roku 1995. Wtedy to entomolodzy z Uniwersytetu Wrocławskiego, po prawie 100 latach ponownie wprowadzili do rezerwatu pewien szczególny gatunek motyla. Kruczy Kamień jest swego rodzaju oazą dla najmniejszych gatunków objętych ścisłą ochroną. Niepylak apollo, gatunek motyla z rodziny paziowatych i jeden z największych w Polsce motyli dziennych znalazł tu idealne dla siebie miejsce. Jednak to nie tylko motyle. W tutejszej, w większości świerkowej otoczce, odnalazło się wiele charakterystycznych i zagrożonych roślin takich jak – jodła pospolita, buk zwyczajny, brzoza brodawkowata, klon, jawor, dąb bezszypułkowy, sosna zwyczajna, jarząb pospolity, wiąz górski i topola osika. Ilość występującej tu, różnorodnej roślinności pokazuje warunki potrzebne do ich rozkwitu. A te są wręcz idealne.
Turystka
Nieopodal terenu rezerwatu „Kruczy Kamień” przebiegają dwa szlaki turystyczne. Zielony oraz niebieski. Ten pierwszy prowadzi z Lubawki do Krzeszowa i przechodzi wzdłuż wschodniej granicy rezerwatu oraz przez szczyt wspomnianej wcześniej Kruczej Skały. Początkowo jest to szlak bardzo przyjemny. Droga prowadzi przez okolicę, w której widok rozciąga się na pasmo Karkonoszy, w tym na Śnieżkę. Po około 45 minutowym spacerze droga prowadzi do granicy rezerwatu, gdzie zaczyna się nieco bardziej ekstremalny fragment ścieżki. Z kolei szlak niebieski prowadzi z Lubawki do Mieroszowa, wzdłuż zachodniej granicy rezerwatu. Szlak rozpoczyna się obok stadionu w Lubawce. W miejscu gdzie zaczynają się lasy można przesiąść się na rower i wybrać krótszą trasę. Obie drogi spotykają się u stóp Kruczych Skał. Po około niespełna godzinnej wędrówce drogi krzyżują się tworząc tak zwane „Rozdroże Trzech Buków”, gdzie na gości czeka mała wiata oraz ławeczka. Po drodze można też natknąć się na charakterystyczny obelisk postawiony dla uczczenia Świętego Huberta. Jest to szlak, który sprzyja rodzinnym wędrówkom. Przejście szlaku, w dwie strony, do „Kruczej Skały” zajmuje około 3 godziny. Rezerwat „Kruczy Kamień” jest stworzony dla każdego, kto ceni sobie aktywne spędzanie czasu z rodziną, ale i dla tych, którzy chcą przełamać swoje fizyczne bariery na lekkich i przyjemnych szlakach turystycznych. Tu hasło „łączy nas to co najpiękniejsze” nabiera bardziej namacalnego i widocznego znaczenia. Tak wyjątkowe miejsce nie potrzebuje wielu dodatków. Natomiast stworzenie punktów widokowych oraz nowych miejsc postoju na szlakach korzystnie wpłynie na turystyczne walory rezerwatu.
Maciej Regewicz