https://db2010.pl Tygodnik DB2010 GAZETA AGLOMERACJI WAŁBRZYSKIEJ

Prawo w pigułce: internacja, czyli detencja

Internacja, inaczej zwana „detencją” to określenie, dotyczące umieszczenia danej osoby, bez jej zgody, w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym. Postępowanie dotyczące umieszczenia w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym uregulowane jest przepisami ustawy o ochronie zdrowia psychicznego.

Generalną zasadą jest, że przyjęcie osoby chorej psychicznie lub z zaburzeniami psychicznymi do szpitala i podjęcie leczenia, wymaga wyrażenia przez tą osobę pisemnej zgody. Nie może to być zgoda milcząca lub dorozumiana. Osoba taka musi wiedzieć, na co wyraża zgodę i być świadoma jej wyrażenia. Jedynie w określonych, wyjątkowych, sytuacjach i z zastosowaniem odpowiednich procedur, taka osoba może zostać poddana badaniu i leczeniu psychiatrycznemu bez swojej zgody.

Badaniu psychiatrycznemu, bez swojej zgody, może zostać poddana osoba, której zachowanie wskazuje na to, że z powodu zaburzeń psychicznych może zagrażać bezpośredniowłasnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób, a także osoba, która nie jest zdolna do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych. Osoba małoletnia lub ubezwłasnowolniona całkowicie może zostać poddana badaniu także bez zgody jej przedstawiciela ustawowego. Na podstawie tych samych przesłanek osoba chora psychicznie może być przyjęta do szpitala psychiatrycznego na obserwację bez jej zgody. Obserwacja nie może trwać dłużej niż 10 dni.

Postępowanie w sprawie przyjęcia do szpitala psychiatrycznego w trybie nagłym wygląda następująco:

1) O przyjęciu do szpitala postanawia lekarz. Ma on obowiązek osobiście zbadać pacjenta i gdy jest to możliwe lub konieczne zasięgnąć opinii drugiego lekarza psychiatry albo psychologa.

2) Lekarz ma obowiązek wyjaśnienia choremu przyczyny przyjęcia do szpitala bez jego zgody i poinformowania go o jego prawach.

3) W ciągu 48 godzin od chwili przyjęcia do szpitala decyzja lekarza przyjmującego wymaga zatwierdzenia przez ordynatora (lekarza kierującego oddziałem). Nie później niż w ciągu kolejnych 48 godzin sędzia wizytujący (nadzorujący) szpital ma obowiązek wysłuchania przyjętej osoby. W razie stwierdzenia, że jej pobyt w szpitalu psychiatrycznym jest oczywiście bezzasadny, sędzia zarządza natychmiastowe wypisanie ze szpitala i wnosi o umorzenie postępowania.

4) W ciągu 72 godzin od chwili przyjęcia do szpitala kierownik szpitala zawiadamia o tym fakcie sąd opiekuńczy miejsca siedziby szpitala.

Warto wspomnieć, że sąd opiekuńczy może rozpoznać sprawę również na wniosek osoby, która ma zostać przyjęta, a także jej przedstawiciela ustawowego, małżonka, krewnych w linii prostej, rodzeństwa, osoby sprawującej nad nią faktyczną opiekę, a także z urzędu.

5) W ciągu 14 dni od dnia wpływu wniosku (tryb wnioskowy) lub otrzymania zawiadomienia od kierownika szpitala (tryb nagły), sąd opiekuńczy ma obowiązek przeprowadzić rozprawę. Rozprawa może odbyć się także na terenie szpitala. Sąd jest obowiązany uzyskać opinię jednego lub kilku lekarzy psychiatrów przed podjęciem decyzji. Biegłym nie może być osoba, która uczestniczyła w podjęciu decyzji o przyjęciu do szpitala lub odmowie wypisania z niego.

7) Od wydanego przez sąd opiekuńczy postanowienia przysługuje apelacja.

Przepisy nie przewidują z góry określonego końcowego terminu pobytu w szpitalu. Choroby psychiczne są różne, różne są ich objawy i czasy trwania. Jedne osoby lepiej reagują na zastosowane leczenie, inne gorzej. Jedno jest pewne – lekarz nie ma dowolności w określaniu długości pobytu chorego w szpitalu psychiatrycznym. Sąd Najwyższy stwierdził, że orzeczenie sądu o potrzebie przyjęcia osoby chorej psychicznie do szpitala psychiatrycznego nie oznacza, że osoba taka może być umieszczona w szpitalu bezterminowo. Okres pobytu tej osoby w szpitalu zależy od ustania przyczyny wydania przez sąd orzeczenia o jej przyjęciu (postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 10 marca 1998 r. sygn. akt I CKN 571/97). Tak, więc konieczność przymusowego umieszczenia w szpitalu powinna być i jest przez sąd okresowa sprawdzana.

Osoba przebywająca w szpitalu psychiatrycznym może złożyć w szpitalu, w dowolnej formie, wniosek o nakazanie wypisania ze szpitala. Taki wniosek odnotowuje się w dokumentacji medycznej. Wypisania takiej osoby mogą żądać również: przedstawiciel ustawowy, małżonek, rodzeństwo, krewni w linii prostej oraz osoba sprawująca faktyczną nad nią opiekę. Żądanie tych osób także może zostać zgłoszone w dowolnej formie i odnotowuje się je w dokumentacji medycznej. W razie odmowy, pacjent oraz wyżej wymienione osoby mogą wystąpić do sądu opiekuńczego, w którego okręgu znajduje się ten szpital, o nakazanie wypisania. Wniosek do sądu w tej sprawie składa się w terminie 7 dni od powiadomienia o odmowie wypisania.

Marcin Czwakiel

Kancelaria Adwokatów Czwakiel i Wspólnicy

REKLAMA

REKLAMA

Archiwalne posty