Trzy lata temu Rada Miejska Boguszowa-Gorc przyjęła program dofinansowania remontu obiektów zabytkowych. Od tamtej pory corocznie udzielana jest dotacja na remonty i prace konserwatorskie w budynkach zabytkowych, czyli takich, które wpisane są do rejestru zabytków prowadzonego przez Urząd Ochrony Zabytków.
Do dziś ze środków dotacyjnych skorzystały dwie parafie rzymsko-katolickie: Trójcy Świętej w Boguszowie i Niepokalanego Poczęcia NMP w Kuźnicach, parafia polsko-katolicka Św. Pawła Apostoła, a w tym roku przyznano dotację na remont elewacji dawnego kościoła ewangelickiego przy ul. Kasprzaka w Boguszowie.
W kościele pw. Trójcy Świętej w Boguszowie wykonane zostały prace konserwatorskie przy ołtarzach: głównym i dwóch ołtarzach bocznych. Łączna wartość dotacji wyniosła 127 500 zł, a koszty poniesione przy pracach konserwatorskich to ponad 160 tysięcy zł. W kościele pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Kuźnicach wyremontowany został cały dach, wzmocniono konstrukcję oraz położono nową dachówkę. Łącznie gmina przekazała dotację w wysokości 210 tys. zł, a wartość robót wyniosła około dwa razy więcej. Natomiast w kościele pw. św. Pawła Apostoła wykonano remont dachu i elewacji. Łącznie koszty remontu wyniosły ponad 170 tys. zł, z czego gmina przekazała 102.500 zł dotacji.
– W sumie przekazaliśmy na remont tych trzech zabytków 440 tysięcy złotych. Było to możliwe, dzięki racjonalnej polityce finansowej gminy. Poszczególne parafie nie byłyby w stanie samodzielnie przeprowadzić niezbędnych prac. Wsparcie gminy jest w takich przypadkach konieczne, bo są to zabytki chętnie odwiedzane przez turystów – mówi Sylwia Dąbrowska, przewodnicząca Rady Miejskiej w Boguszowie-Gorcach.
W tym roku przyznano dofinansowanie w wysokości 100 tys. zł na remont elewacji dawnego kościoła ewangelickiego przy ul. Kasprzaka. Wnioskodawcą był Kościół Zielonoświątkowy. W najbliższym czasie ma zostać podpisana umowa o dofinansowanie. Ulica Marcina Kasprzaka to jedna z najstarszych, historycznych ulic Boguszowa. Od 1740 roku teren ponad Rynkiem staje się własnością gminy ewangelickiej, która buduje tu kościół, sanktuarium i towarzyszące im obiekty. Pierwszy kościół, przypisywany Jeremiaszowi Maywaldowi wzniesiono w latach 1741-42 w stylu chłodnego, protestanckiego baroku pruskiego. Wyposażenie wnętrza finansowali zamożni mieszkańcy miasta: C. Mattlers zakupił chrzcielnicę, inni ufundowali ambonę, wyposażenie ołtarza, kielichy i inne przedmioty niezbędne do funkcjonowania zboru. Budynek przeszedł liczne remonty, które wpływały na jego wygląd. W 1746 r. zburzono zakrystię i wymurowano nową, w 1770 r. wyburzono część starego kościoła i rozpoczęto budowę nowego, a prace zakończyły się po 5 latach. W 1779 r. zakupiono od śląskiego producenta z Wlenia organy, które przetrwały aż do czasu ich demontażu w 1965 r. W 1783 roku na skutek pożaru spłonął dach. W 1829 roku dobudowano wieżę z dzwonnicą. Wnętrze kościoła zdobiły liczne zabytki, takie jak ołtarz z amboną, portret Martina Lutra, portret M.G. Minora, XVIII-wieczny krucyfiks, czy złocony kamień. W latach 1959 – 1965 budynek był nieużytkowany. W 1966 r. został zaadaptowany na halę sportową Kopalni Barytu – zniszczeniu uległ portal zachodni, część wystroju elewacji i wnętrz oraz hełm wieży, a wnętrza wieży zostały przebudowane na sanitariaty. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków w 1976 r. Od 1977 r. mieścił się tam magazyn mebli. Opuszczony budynek popadł w ruinę, zachowały się jedynie mury zewnętrzne i fragmenty stropu bez dachu. Od 2013 roku kościół jest własnością Zboru Zielonoświątkowego „Jeruzalem”, obecnie jest rewitalizowany. W roku 2014 wykonany został remont dachu sali głównej i wieży; zarówno poszycie, jak i elementy konstrukcyjne, założone zostały rynny i rury spustowe odprowadzające wody opadowe poza budynek. Następnie wymieniona została stolarka okienna. Po remoncie elewacji planowana jest adaptacja parteru, remont wnętrza nad parterem oraz remont wieży wraz z odtworzeniem hełmu.
(RED)
Sylwia Dąbrowska